موسولینی، آکتورِ کبیر (روانکاوی یک دیکتاتور)

نویسنده: کامیلّو برنری

مترجم: سیروس شاملو

ناشر: نگاه

قطع: رقعی

در روند اسطوره‌سازی از شخصیت موسولینی محصلی پرسیده بود: «چگونه قدرت را کسب کردند؟» دیگری پاسخ‌داده بود: «از بس مطالعه می‌کردند. هرگز نمی‌خوابیدند. هر ده دقیقه یک‌بار پلک‌ها را بازو بسته می‌کردند و باز مثل دسته‌گل سرکارشان می‌رفتند. ماندولین هم می‌زدند!»

زمانی که مخالفانش می‌کوشیدند به مدد اطلاع‌رسانی شهری مانع فرهنگی برای پیروزی او دست‌وپا کنند، آن فرزند خلف کلیسا زیرپیراهنی چرک و پاره‌پوره به تن کرد، روی تراکتور پرید و جهت خشک‌کردن برنج‌زارهای منطقۀ ورچلی و مبارزه با آفتِ پشه، گازش را گرفته بود. چند میلیون روستایی را به سوی پیراهن‌های سیاه فاشیسم کشید!