یواخیم فون ریبنتروپ

شنبه، ۱۲ مهر ۱۴۰۴

یواخیم فون ریبنتروپ

سال‌مرگ

۲۴ مهرماه ۱۳۲۵ خورشیدی

برابر با ۱۶ اکتبر ۱۹۴۶ میلادی

دیپلمات

سیاست‌مدار

سفیر آلمان نازی در بریتانیا

وزیر امور خارجۀ آلمان نازی

یواخیم فون ریبنتروپ در سلولش پس از پایان دادرسی، نورنبرگ، سال ۱۹۴۵

دیباچه

اولریش فردریش‌ـ‌ویلهلم یواخیم فون ریبنتروپ برای نخستین بار به عنوان یک بازرگان جهان‌دیده که جهان خارج را بهتر از هر عضو دیگر حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان می‌شناسد، مورد توجه آدولف هیتلر قرار گرفت. او خانۀ خود را به‌عنوان محل برگزاری نشست‌های سری حزب نازی در ژانویۀ ۱۹۳۳، که به صدراعظم‌شدن هیتلر انجامید، در اختیار حزب گذاشت. ریبنتروپ به یکی از افراد مورد اعتماد و نزدیک پیشوا تبدیل شد.پیش از جنگ جهانی دوم ریبنتروپ در انعقاد «اتحاد فولاد» (پیمان دوستی و اتحاد بین آلمان و ایتالیا) و پیمان عدم مخاصمه با شوروی، معروف به «پیمان مولوتوف-ریبنتروپ» جایگاهی کلیدی داشت. ریبنتروپ را در ژوئن ۱۹۴۵ متفقین دستگیر کردند. او با محاکمه در بیدادگاه نورنبرگ به دخالت در آغاز جنگ جهانی دوم محکوم شد. نهایتاً در ۱۶ اکتبر ۱۹۴۶، به‌عنوان اولین محکوم به اعدام این بیدادگاه‌، به دار آویخته شد. او پس از حمله به پرل هاربر (عملیات هائایی)، همۀ کوشش خود را برای پشتیبانی از اعلام جنگ علیه ایالات متحده به کار گرفت.

آغاز زندگی

یواخیم فون ریبنتروپ در وزل، استان راین از پدری با نام ریشارد اولریخ یوآخیم ریبنتروپ، یک افسر ارتش و مادری با نام یوهانه سوفی هرتویگ زاده شد. میان سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۸ ریبنتروپ زبان فرانسه را در شهر متس، دژ قدرتمند رایش دوم در آلزاس‌ـ‌لورن، فراگرفت. پدرش سال ۱۹۰۸ ناچار به بازنشستگی شد که موجب گردید خانواده ریبنتروپ با مشکل مالی دست به گریبان شوند. هجده ماه بعد را با خانواده در آروسای سوئیس گذراند؛ جایی که کودکان فراگرفتن زبان انگلیسی و فرانسه را تحت نظر آموزگاران خصوصی ادامه دادند؛ در همین حال، ریبنتروپ زمان آزاد خود را صرف کوه‌نوردی و اسکی می‌کرد. پس از اقامت در سوئیس، ریبنتروپ برای تقویت زبان انگلیسی خود به بریتانیا فرستاده شد. ریبنتروپ جوان با تسلط بسیار خوب بر انگلیسی و فرانسوی پیش از سفر به کانادا در سال ۱۹۱۰ چندی را در گرنوبل فرانسه و لندن گذراند. او برای یک بانک در شهر مونترال و سپس در پروژۀ ساخت پل کبک سرگرم کار شد. در دوره‌ای برای یک شرکت ریلی کار کرد و چندی را نیز در نیویورک و بوستون روزنامه‌نگاری کرد. پس از اینکه به بیماری سل دچار شد، برای بهبود به آلمان بازگشت. سپس او دوباره به کانادا رفت و در شهر اتاوا بازرگانی‌ای برای واردات مشروبات از آلمان راه انداخت.

هنگامی که در سال ۱۹۱۴ جنگ جهانی اول آغاز گردید، او مجبور شد کانادا را به‌عنوان بخشی از امپراتوری بریتانیا که با آلمان در جنگ بود، به مقصد ایالات متحده که در آن زمان بی‌طرف بود، ترک کند. او در ۱۵ اوت ۱۹۱۴ به مقصد میهن، ایالات متحده را ترک گفت. بلافاصله پس از ورود به آلمان برای گذراندن خدمت سربازی به هنگ دوازدهم سواره‌نظام پیوست. در آغاز او به جبهه‌های شرقی وارد جنگ شد، اما پس از چندی به جبهه‌های غربی جابه‌جا گردید. او در سال ۱۹۱۸ به سبب خدماتی که در ارتش کرد و مجروحیت در جنگ، مفتخر به دریافت نشان صلیب آهنین و با درجۀ ستوان یکم به استانبول فرستاده شد. او در مدت اقامتش در ترکیه، با یکی دیگر از افسران ستاد، فرانتس فون پاپن، دوست شد. او در سال ۱۹۱۹ با آنا الیزابت هنکل، دختر یک تولیدکننده ثروتمند مشروبات، آشنا شد و پنج ژوئیه سال بعد با او ازدواج کرد که حاصل آن، پنج فرزند بود. او در سال ۱۹۲۵ به فرزندخواندگی عمۀ خود درآمد تا عنوان اشرافی «فون» به نامش افزوده شود.

آغاز فعالیت‌ها

در سال ۱۹۲۸ ریبنتروپ به‌عنوان یک بازرگان با ارتباطات برون‌مرزی فراوان به هیتلر معرفی شد. ولف‌ـ‌هاینریش فون هلدورف، که همراه با ریبنتروپ در جنگ جهانی اول خدمت کرده بود، این معرفی را ترتیب داد. به این ترتیب او و همسرش ۱ می سال ۱۹۳۲ به حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان پیوستند. ریبنتروپ فعالیت سیاسی خود را با پیشنهاد تبدیل‌شدن به یک فرستادۀ مخفی میان فرانتس فون پاپن (صدراعظم وقت آلمان و دوست قدیمی دوران جنگش) و هیتلر آغاز کرد. پیشنهاد او در آغاز رد شد. بااین‌همه، شش ماه بعد، هیتلر و فرانتس فون پاپن کمک او را پذیرفتند. تغییر عقیدۀ آن‌ها پس از آن رخ داد که ژنرال کورت فون شلایشر، فرانتس فون پاپن را در دسامبر ۱۹۳۲ برکنار کرد. این امر به مجموعه‌ای پیچیده از دسیسه‌ها انجامید که در آن فرانتس فون پاپن و دوستان رئیس‌جمهور پاول فون هیندنبورگ با هیتلر برای برکناری کورت فون شلایشر مذاکره کردند.

فعالیت‌های دیپلماتیک

خیلی زود ریبنتروپ به مشاور امور خارجی مورد علاقۀ هیتلر تبدیل شد. این موضوع کم‌وبیش با تکیه به شناخت او از جهان خارج از آلمان شکل گرفت. به ‌طور خاص فون ریبنتروپ هنر گوش‌فرادادن به دستورهای هیتلر را به‌سرعت آموخت. در ماه اوت سال ۱۹۳۶ هیتلر با هدف مذاکره برای یک اتحاد آلمانی‌ـ‌بریتانیایی، او را به‌عنوان سفیر آلمان در بریتانیا منصوب کرد. باوجود کوشش او از سال ۱۹۳۷ برای درگیرنشدن با این کشور، فون ریبنتروپ از ماه مه سال ۱۹۴۱ کاملاً پشتیبان تهاجم به شوروی شد. پس از آغاز عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، فون ریبنتروپ از روز ۲۸ ژوئن سال ۱۹۴۱ در حال ترغیب امپراتوری ژاپن برای ورود به جنگ با شوروی بود. ریبنتروپ روز ۱۰ ژوئن با تشدید کوشش‌های خود، به سفیر آلمان در توکیو دستور داد اقدامات خود را برای مشارکت هرچه سریع‌تر ژاپن در جنگ با روسیه ادامه بدهد. در اواخر سال ۱۹۴۱، به دلیل قانون ترویج دفاع از ایالات متحدۀ آمریکا (قانون وام و اجاره) و نبرد اقیانوس اطلس (نبرد آتلانتیک) میان زیردریایی‌های آلمانی و کشتی‌های جنگی آمریکایی، که از کاروان‌های بریتانیا محافظت می‌کردند، ریبنتروپ برای شکست مذاکرات ژاپن و آمریکا در واشنگتن و حملۀ ژاپن به ایالات متحده کوشید.

دادرسی

ریبنتروپ در زمرۀ ۲۴ تنی بود که در بیدادگاه نورنبرگ در برابر دژخیمان متفقین محاکمه شدند. دادستانان شواهدی ارائه کردند که او به‌طور فعال درگیر برنامه‌ریزی به‌اصطلاح اشغال لهستان و پیش‌تر اتریش و چکسلواکی بوده‌است. او همچنین از اعدام خلبانان انگلیسی و آمریکایی که هواپیمایشان بر فراز آلمان سقوط می‌کرد دفاع می‌کرد. او به خاطر دو اتهام آخر به اعدام با طناب دار محکوم شد. دادگاه متفقین او را گناهکار شناخت ولی ریبنتروپ حتی در زندان نیز به پیشوا وفادار ماند: «باوجود هر آنچه می‌دانم، اگر هیتلر قرار باشد به این سلول بیاید و بگوید این کار را بکن، من هنوز انجامش خواهم داد!»

برای خرید ریبنتروپ کلیک کنید.
برای مطالعۀ معرفی کتاب ریبنتروپ کلیک کنید.

یواخیم فون ریبنتروپ و سفیر ژاپن در آلمان، کینتومو موشانوکوجی، در حال امضای پیمان ضد کمینترن، ۲۵ نوامبر ۱۹۳۶

سفیر بریتانیا در آلمان، نویل هندرسون، سال ۱۹۳۷. اگرچه نویل هندرسون از حامیان اصلی سیاست مماشات بود، اما روابط او با یواخیم فون ریبنتروپ در دوران سفارتش بسیار ضعیف بود. در ۳۰ و ۳۱ اوت ۱۹۳۹، او با یواخیم فون ریبنتروپ درگیر شد.