نویسنده: اروین د. یالوم
مترجم: زهرا حسینیان
ناشر: ترانه
قطع: رقعی
جلد: نرم
هنگامی که آلفرد روزنبرگ شانزدهساله را به سبب اظهارات ضد یهودیاش به دفتر مدیر مدرسه فراخواندند، برای تنبیه، او را واداشتند تا بخشهایی را که گوته در زندگینامۀ خود به اسپینوزا پرداخته بود، حفظ کند. روزنبرگ از اینکه درمییابد گوته، نابغۀ آلمانی، فیلسوف یهودی قرن هفدهم، باروخ اسپینوزا را تا این حد ستوده است دچار شگفتی میشود. اسپینوزا همچنان ذهن روزنبرگ را تا مدتها پس از فارغ التحصیلیاش به خود اشتغال داشت؛ چگونه عضوی از نژاد پست که روزنبرگ آن را در مقایسه با نژاد خود خوار میشمرد و مصمم به نابودی آن بود، الهامبخش نابغۀ آلمانی، گوته بوده است؟
اسپینوزا خود در طول حیاتش از ستم و آزار مصون نبود. در سال 1656 در سن بیستوچهار سالگی او را به سبب دیدگاههای غیرمذهبیاش از جامعۀ یهود آمستردام طرد کردند و او را از یگانه دنیایی که تا آن زمان شناخته بود، راندند. گرچه عمرش کوتاه بود و در فقر و انزوایی سخت زیست، بااینحال آثاری از خود به جا گذاشت که مسیر تاریخ را دگرگون ساخت با گذشت سالها، روزنبرگ بهتدریج پیشرفت کرد و تئوریسین صریح و بیپردۀ حزب نازی، خدمتگزار وفادار هیتلر و نویسندۀ اصلی سیاستهای رایش سوم مبدل شد. بااینوجود وسواس فکری وی دربارۀ مسئلۀ اسپینوزا همچنان باقی میماند.
دکتر اروین د. یالوم با بهکارگیری فصل مشترک غیرمنتظرۀ زندگی روزنبرگ و اسپینوزا، اندیشههای این دو شخصیت تاریخی را بررسی میکند که با فاصلۀ سه قرن در دو دنیای متفاوت زیستند. دکتر یالوم با استفاده از مهارتهای روانپزشکی خود زندگی درونی اسپینوزا، فیلسوف پرهیزگار ... و آلفرد روزنبرگ، این مبتکر اردوگاههای کشتار جمعی مرگ نازی، را کاوش میکند.